بررسی اثربخشی آموزش مفاهیم دینی رضا و توکل به خدا به شیوه گروهی، بر کاهش اضطراب دختران دانش‌آموز سال اول دبیرستان، منطقه 9 شهر تهران

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مفاهیم دینی رضا و توکل به خدا به منزله متغیر مستقل، به شیوه گروهی بر کاهش اضطراب به عنوان متغیر وابسته در دختران دانش‌آموزان سال اول دبیرستان، منطقه 9 شهر تهران انجام گرفته است. ابزار مورد استفاده در این تحقیق پرسش‌نامه اضطراب کتل بوده است. از میان 200 دانش‌آموز، 60 دانش‌آموز که نمره اضطراب آنها در پرسش‌نامه اضطراب کتل 4 و بالاتر از 4 بوده است به‌طور تصادفی انتخاب و به گروه‌های آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 12 هفته (هرهفته یک جلسه 60 دقیقه‌ای) تحت تأثیر متغیر مستقل قرار گرفته‌اند، در حالی که گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی دریافت نکردند. در این مرحله پس‌آزمون انجام شد و داده‌ها با بهره‌گیری از آزمون آماری T بین نمره‌های به دست آمده از تفاضل پیش‌آزمون و پس‌آزمون میزان اضطراب دو گروه آزمایش و گواه تجزیه و تحلیل آماری شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که بین میانگین‌های اضطراب کلی، اضطراب پنهان و اضطراب آشکار دو گروه آزمایش و کنترل در پس‌آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (P=0.05). بدین‌گونه که میانگین تفاضل نمره‌های اضطراب کلی، اضطراب پنهان و اضطراب آشکار گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. یعنی گروه آزمایش میزان بسیار زیادی کاهش اضطراب در مقایسه با گروه گواه داشته است.